Impresoj pri la 4-a Varsovia Bierfestivalo

Antaŭ kelkaj tagoj okazis la 4-a Varsovia Bierfestivalo. Ĝi daŭris dum 3 tagoj (7-9 de aprilo) kaj estis la dua, kiun mi partoprenis, sed fakte la antaŭan, okazintan antaŭ duona jaro mi ĉeestis nur dum kelkaj horoj, dum ĉi-jare mi ĉeestis ĉiutage. Kiel aspektas tia festivalo? Ĉi tiu okazis en stadiono de varsovia piedpilka klubo Legia. En du etaĝoj de la konstruaĵo sian lokon havis ĉirkaŭ 40 standoj de diversaj metiejaj bierfarejoj – ĉefe polaj, sed ankaŭ kelkaj eksterlandaj. En la ĉefa scenejo okazis iliaj prezentadoj kaj ankaŭ senpagaj prelegoj. En du aliaj ĉambroj okazis aparte pagendaj laborrenkontoj, prelegoj kaj gustumadoj. Alirebla estis ankaŭ triono de la spektantlokoj de la stadiono mem, kiuj apudis la “kongresejon” kaj ekstere estis manĝkamionoj. Ĉi tiu spaco, kiu pasintjare ankoraŭ tute bone sufiĉis, ĉi jare jam estis tute plenplene dum plej pintaj momentoj, do mi supozas ke sekvontfoje la festivalo okazos aliloke. Simpla enirbileto por la festivalo kostas 10 zlotojn (2,33 eŭrojn) kaj bileto por tuta festivalo 20 zlotojn (4,66€), do estas tre malmultekosta. Aperte pagendas iuj programeroj (laborrenkontoj, gustumadoj ktp.) kaj la prezoj varias inter 20 kaj 50 zlotoj. Kompreneble pagendas ankaŭ la bieroj mem. La prezoj estis ege variaj kaj ekzemplajn vi povos trovi en ĉi tiu artikolo. La festivalo havas sian dediĉitan aplikaĵon por poŝtelefonoj, kiu ege faciligas elektadon inter tiu kelkcento da bieroj.

Ĵaŭde mi venis nur por nelonge, por unu laborrenkontoj por komencantaj bierfaristoj kaj ĉeokaze mi provis nur unu bieron. Mi celis iun leĝeran bieron, kiun mi povis rapide aĉeti antaŭ la laborrenkonto, do kontrolinte en la aplikaĵo mi haste elektis Ice Cream Pale el la sveda bierfarejo Omnipollo. Nur ricevinte la bieron mi eksciis, ke ĝi fakte sufiĉe multe kostas – 25 zlotojn por trionlitro. La biero, kiu estis farita kun laktozo kaj vanilo evidentiĝis esti tre bongusta. La aromo kunigas lakto-vanilan glaciaĵecon kun ioma citrusa frukteco venanta de lupoloj. Gusto komence ripetas la aromon, sed la finaĵo estis jam milde amara. Ice Cream Pale etas vere agrabla, refreŝiga biero, kiun oni povus trinki per siteloj, se ĝi nur ne kostus tiom multe.

En du sekvaj tagoj mi povis ĉeesti la Festivalon jam pli longe, do ankaŭ biergustumado estis pli abunda. Mi komencis per Table Brett el bierfarejo Pinta. Temas pri Wild Ale lupoligita per usonaj Citra® kaj Centennial. Ĉi tiu helflava, malklaraŭ kaj ŝaŭm-abunda biero estas malforta (nur 3% da alkoholo kaj 9% da ekstrakto), leĝera kaj iom acida, tamen ne pro acidigaj bakterioj, sed pro tio ke ĝi estis fermentita per sovaĝaj gistoj. Fakte la elekto ne estis tute trafa se temas pri miaj gustopreferoj, sed estis interese konatiĝi kun la stilo. Bedaŭrinde, preninte trionlitron kontraŭ 9 zlotoj, meze de la glaso ĝi iĝis jam iom laciga por mi.

Sekva biero ŝajnas esti la malo de la antaŭa. Hey Now de Pracownia Piwa estas biero en la stilo wheat wine, do tritika ekvivalento de la stilo barley wine (en Esperanto respektive tritika vino kaj horodea vino). Ĝi estas flava kaj malklara kun ŝaŭmo aperanta nur forme de malalta surfaca tavolo kaj spuroj sur la glaso. Hey Now estas biero fortika, densa kaj gluiĝema. En aromo avanas malta dolĉeco, sed senteblas ankaŭ usonaj lupoloj. Gustas iom kiel likvoro, sed finiĝas per milda, iom restanta amareco. Kun 25% de malta ekstrakto kaj 10% de alkoholo ĝi evidente estas biero por longa kaj malrapida ĝuado. Tiel mi faris kun trionlitra glaso trinkita en la festivalo kontraŭ 18 zlotoj kaj iam poste mi ripetos kun la botelo aĉetita por preni hejmen (samgranda kaj sampreza).

Denove reveno al acida biero – tiaj estas nuntempe tre modaj. La biero Ryan Goseling estis farita en kunlaboro de bierfarejo Hopium kun hejma bierfaristo Janek Gadomski, kiu veniks en ilia hejmbiera konkurso. La stilo gose estis riĉigita je ĉerizoj kaj de ili venas roza koloro de ĉi tiu ne tute klara biero. En aromo senteblas dolĉa ĉerizeco, sed en gusto jam estas ĉefe acideco. Mi ne estas aparta ŝatanto de acidaj bieroj kaj ankaŭ ĉi tiu estis iom laciga por mi, do mi decidis rezigni jam pri acidaj bieroj dum la festivalo. Trionlitro kostis 7 zlotojn. La biero havas 14% de ekstrakto kaj 5,8% de alkoholo.

Venis tempo por la unua malhela biero. Mi elektis Katastorfa Double el Piwne Podziemie. La bieron Katastrofa (ne la duoblan) mi volis provi jam en la antaŭa eldono de la frestivalo, sed tiam ĝi elĉerpiĝis. Ĉi-foje mi sukcesis havi ĝian plifortigitan version kun 18% de ekstrakto kaj 7,4% de alkoholo. Ĝi estas nigra elo kun maltoj torfe fumigitaj (86%), aĝigita kun burbonigitaj lignaj flokoj. En aromo kaj gusto dominas bandaĝoj, asfalto, brulitaj kabloj. Vere. Certe estas interesa kaj provinda biero. Koloro estas tute nigra kaj ŝaŭmo apenaŭis, se iu interesiĝus.

Sekvaj du bieroj estis en mia lastatempe plej ŝatata stilo – barley wine. Babushka el dana bierfarejo To Øl estas ĝia angla versio, do tiu pli malte bazita. Ĝi estis preparita kune kun daktiloj kaj prunoj kaj maturigita en bareloj post vino Porto. Koloro estas ruĝa, ŝaŭmo apenaŭis. Aromo dolĉa, likvoreca kaj sama gusto kun kun rimarkebla daktileco. Senteblas ke ĝi fortas (13,5% de alkoholo), sed en neĝena maniero. Ĉi tiun gustumadon akompanis manĝo – baktia sala, fumigita montara ŝafromaĝo oscypek kun oksikoka marmelado kaj tio evidentiĝis esti tre bona kombino. La biero mem estas laŭ mi tute elstara, la plej bona, kiun mi trinkis en la festivalo. Tute indis pagi 18 zlotojn por du decilitroj. Se vi iam havus okazon provi – nepre ne maltrafu!

Usona versio de barley wine devas havi jam pli forte lupolan karakteron kaj tia estas Big Sleep el bierfarejo Raduga. Ĝi estas iom malpli fortika ol Babushka (ekstrakto: 24%, alkoholo: 10,5%), sed havas simile dolĉan aromon. Gusto pli forte iras en la direkton de amareco, kiu tamen estas milda kaj nerestanta. Ĝenerale tre bongusta kaj kompleta biero, kiu kostis 10 zlotojn por trionlitro.

De brita bierfarejo Siren mi gustumis bieron Caribbean Chocolate Cake, kiu estas Foreign Stout kun aldono de kakao, cipreso kaj laktozo. La biero estas tute nigra kaj havas belan brunan ŝaumon. En aromo avanis kakao kaj ĉokolado, poste aldoniĝis ioma bruliteco. En gusto, krom ripeto de aromo aperis ankaŭ ioma fumiteco. La biero estas tre densa kaj plenkorpa, kun alkoholenhavo je 7,4%. Du decilitroj kostis 14 zlotojn.

Plej multajn bierojn dum ĉi tiu festivalo mi aĉetis de bierfarejo Pracownia Piwa – jam menciitan tritikan vinon surloke kaj en botelo, jam konatan al mi horodean vinon Mr. Hard en botelo, same enbotele ĉi-festivalan novaĵon 500! kaj surloke specialan version de Dwa Smoki – usonstila tritika witbier. Speciala, ĉar maturigita en barelo post pola vodko starka. La bierfarejo havis nur lastajn 10 litrojn do oni rajtis aĉeti nur en dekonlitra porcio kontraŭ 10 zlotoj. La biero estas flava kaj iom malklara, kun longe restanta ŝaŭma ĉapo. En aromo ĉefrolas liĉio kaj helaj vinberoj. En gusto la biero estas milde amara kun ripeto de aromo, sed pli forte akĉentitaj vinberoj. Ĝi estas forte gasa leĝera biero (ekstrakto: 14%, alkoholo: 5,8%) tre taŭga por somero.

Sekva halto estis la stando de AleBrowar. Verdire tiam ĉe ili ne plu estis multa elekto kaj iom poste ili forvendis absolute ĉion el 1500 litroj da biero portitaj por la festivalo. Mi elektis Last Cut – usonecigitan belgan stilon golden ale kun 18% de ekstrakto kaj 7,1% de alkoholo. La biero estas rubenkolora kaj klara, kun ŝaŭmo en formo de tavolo. En aromo senteblas citrusoj kaj blankaj fruktoj. En gusto estis forta, sed ne restanta amareco. Priskribo de la biero menciis piron en aromo, sed ĝin mi ne sentis. Du decilitroj kostis 8 zlotojn.

Prsekaŭ je la fino estis ankoraŭ unu forta malhela biero RaISaRussian Imperial Stout el bierfarejo Maryensztadt, kiun mi havis okazon viziti. La biero kombinas belgajn gistojn, nederlandajn brulitajn maltojn kaj polajn lupolojn. Ĝi estas nigra kun bruna ŝauma tavolo. En aromo mi ĉefe sentis avenon. En gusto troveblas brulita kafo kaj brulitmalta amareco. Kvankam la biero tre fortas (ekstrakto: 22%, alkoholo: 9,4%), tio tute ne senteblas en gusto. Du decilitroj kostis 7 zlotojn.

Lasta biero, kiun mi gustumis en la festivalo estis Śrup z wuchtą pieprzu de SzałpiwCascadian Dark Ale kun pipro preparita speciale por ĉi tiu evento. Ĉi tiu biero aĉeteblis en eta, dekonlitra porcio kontraŭ 4 zlotoj. Gi estas bruna kaj iom travidebla kun nealta ŝaumo el kiu restas tavolo. Aromo estis intensa, sed mi ne kapablis difini ĝin. En gusto evidente: pipro, pipro kaj ankoraŭ pipro. Tre interesa kaj provinda. Kun 15% de ekstrakto kaj 6% de alkoholo ĝi estas ankaŭ sufiĉe facile trinkebla.

Tiel finiĝis la listo de bieroj provitaj en la festivalo. Kompreneble tiuj ne estis ĉiuj, kiujn mi volis provi, sed ne ĉiujn mi sukcesis ĉasi ĝustatempe. Feliĉe kelkajn provendajn mi povis aĉeti en boteloj por preni hejmen, ĉar ja simple ne eblas gustumi tiom grandan kvanton da bieroj en nur tri tagoj. Nun mi havas enŝranke sufiĉe abundan stokon da recenzotaj bieroj. Pri la festivalo mem mi pensas, ke ĝi estis vere bonega evento – grandan gratulon meritas la mazovia filio de la Pola Asocio de Hejmaj Bierfaristoj, kiu organizas ĝin. Ankaŭ mi ĝojas pri mia bierelektado – estis sufiĉe sukcesa. Sekva festivalo jam post duona jaro. Espereble ankaŭ tiam mi povos ĉeesti.

Duelo: American Barley Wine (Birbant vs. Faktoria)

Barley Wine apartenas al miaj plej ŝatataj stiloj, do tre volonte ĝian usonan version mi prezentos en ĉi tiu duelo de du bieroj. La stilo bedaŭrinde ne estas tre populara, do necesas iom ĉasi por trafi tian bieron. Des pli ĝojiga estas, ke mi sukcesis ĉasi du similajn en pli malpli sama tempo. Jen antaŭ vi: ABW de bierfarejo Birbant kaj Alcatraz el kontrakta bierfarejo Faktoria, kiu tiel debutas en mia blogo.

Signifajn diferencojn eblas trovi jam antaŭ malfermo de la botelo. Malsamas komencaj ekstraktoj: 24,5% ĉe ABW kaj 20,1% ĉe Alcatraz, malsamas uzitaj lupoloj, malsamas proponata temperaturo de servado (8 – 10° kaj 13 – 15°, mi trinkos eĉ pli varmajn). Samas stilo kaj deklarata amareco je 100 IBU, do el la supra limo por la stilo. Aspekte multe pli plaĉas al mi la etikedo de Birbant. Tiuj usonecaj de Faktoria, kun tromulto da teksto neniam aparte plaĉis al mi. Amuzas ankaŭ la nomo, ĉar ABW, krom esti mallongigo de American Barley Wine, en la pola estas ankaŭ mallongigo de Agentejo de Interna Sekureco al kio klare alludas la etikedo. Do, eble finfine ek al gustumado.

Ŝaŭmo en ambaŭ apenaŭas pro alkoholo tamen en ABW ĝi restis iomete pli longe. En ambaŭ bieroj gasenhavo estas malalta. Kolore ili tre diferencas: ABW estas flavsukcena dum Alcatraz estas ruĝbruna, iom kiel teo. Ambaŭ bieroj estas klaraj. En aromo de ABW avanas citrusoj, ĉefe grapofrukto, iomete ĉeestas floroj. Aromo de Alcatra estas dolĉa kaj likvoreca, senteblas buterkuketoj kun sukero, ankaŭ karamelo. En gusto de ABW estas dolĉa komenco kaj agrable amara finaĵo. Iom simile estas en Alcatraz, sed eble iomete pli acida komenco.

Ambaŭ estas tre densaj, gusto- kaj arom-plenaj. Ambaŭ tre bongustaj, tamen laŭ mi ABW ne estas tute en la stilo. Laŭ mi ĝi pli taŭgas por esti Imperial India Pale Ale (IIPA), do IPA kum pli forta malta bazo. Pro alta komenca ekstrakto ĝi estas pli ekvilibra ol IPA kutime (malta dolĉeco balancigas lupolan amarecon), sed daŭre ĝi arome pli taŭgas por IIPA. Alcatraz pli bone plenumas kriteriojn de la stilo American Barley Wine. Ambaŭ bieroj vere ege bonas kaj se vi trovus – nepre provu. Se mi povus aĉeti nur unu, mi elektus Alcatraz, sed vere ambaŭ tre bonas. Evidente estas bieroj por malrapida gustumado, por profunda ĝuado de ĉiu guto.

ABW

Nomo ABW
Stilo american barley wine
Lando Pollando
Bierfarejo Birbant www fb
Alkoholenhavo 10,5% volumene
Ekstrakto 24,5% peze
Temperaturo de servado 8 – 10°
Uzitaj maltoj pale ale
Uzitaj lupoloj magnum, zeus, simcoe, centennial, cascade, citra
Uzitaj gistoj US-05
Aldonaĵoj
IBU 100

Alcatraz

Nomo Alcatraz
Stilo american barley wine
Lando Pollando
Bierfarejo Faktoria fb
Alkoholenhavo 9,2% volumene
Ekstrakto 20,1% peze
Temperaturo de servado 13 – 15°
Uzitaj maltoj pilzena, pale ale, karamela
Uzitaj lupoloj columbus, cascade, chinook, motueka, palisade
Uzitaj gistoj US-05
Aldonaĵoj
IBU 100

Ĉu plaĉas al vi, kiel mi blogas pri bieroj? Aĉetu bieron por mi! :)

Restoracia bierfarejo Labirratorio

Survoje de Pesaro al Romo, kune kun kelkaj amikoj, kiuj survojis al flughaveno ni havis kelkhoran halton en urbeto Falconara Marittima. Tie ni vizitis restoracian bierfarejon Labirratorio. Ĉi tiu mojosa nomo evidente estas kunmetaĵo de italaj vortoj laboratorio kaj birra (biero). Kvankam la restoracio troviĝas en distanco de ĉirkaŭ 10 minutoj piede de la stacidomo, ĝia ĉirkaŭaĵo tute ne estas drinkej-restoracia, do evidente malfacilas trafi al ĝi hazarde. Ne mirigas do, ke priservanta nin la ĉefa bierfaristo mem, Simone Santarelli, tuje interesiĝis pri tio kiel kaj kial ni estas ĉi tie.

La restoracio estas mezgranda kaj havas modernan, minimumisman aspekton. Eblas sidi ankaŭ ekstere kaj uzante bonajn veterkondiĉojn, ni elektis ĝuste tiun eblecon. La drinkejo ofertas 4 memfaritajn bierojn el kiuj mi provis du: CAMPANIA24 kaj SIMPLYRED. La aliaj du estas tritika CRUDALE kaj belgstila hela MARILYN. La bieroj kostis 5 eŭrojn por dunlitro kaj 3,50€ por trionlitra glaso. El nealkoholaj trinkaĵoj apartan atenton meritas bongusta ruĝkolora metieja kolao el bierfarejo Baladin. Por manĝi Labirratorio proponas klasikan elekton de diversaj italaj manĝoj (picoj, pastaĵoj, piadinoj, desertoj).

CAMPANIA24 estas biero en la stilo de brita IPA kun aldono de pomo kaj bergamoto. Ĉi tiujn aldonaĵojn verdire mi ne vere sentis, sed eble kaŭzis tion trinkado ekstere, kiu malfaciligas ĝustan perceptadon de aromoj. La biero havas sukcenan koloron, estas malklara kaj travidebla. La ŝaŭmo estis mezalta, firma kaj lasanta belajn suporojn sur la glaso. En la gusto avanis nelonga sed sufiĉe forta amareco. Gasenhavo estis meza, tre taŭga por la biero. Leginte pri ĉi tiu biero en la menuo mi eble atendis ion pli pro la aldonaĵoj, sed eble mi devus provi la bieron ene.

SIMPLYRED laŭ la stilo estas irlanda ruĝa elo. Mi ne vere sciis kion atendi de ĝi, ĉar ŝajne tiustilan bieron mi ankoraŭ ne trinkis. Do, unue rimarkindas, ke laŭ koloro ĝi ne estas ruĝa, kiel oni povus pensi laŭ la nomo (ja tiuj stilnomoj foje estas iom misgvidaj), sed bruna, eĉ malhelbruna. Ŝaŭmo mezaltis kaj ne restis tre longe, sed ĝi lasis surfacan tavolon kaj spurojn surglase. En la aromo denove mi ne sentis multon, de vere, verŝajne kulpis gustumado ekstere. La gusto estis forte maltbazita kaj agrable milda – ne tro dolĉa sed ankaŭ tute ne amara. Aldonante al tio meznivelan gasenhavon oni ricevas vere tre agrablan kaj faciltrinkeblan bieron.

Resumante, Labirratorio estas vere rekomendinda loko. Se vi iam havus iun paŭzon en Falconara Marittima certe ne iru al la ĉefplaco (ni spertis tre malbonan priservon en tiea kafejo), sed direktiĝu tuj al Labirratorio por ne nur trinki bonan bieron, sed ankaŭ bone manĝi.

CAMPANIA24

Nomo CAMPANIA24
Stilo IPA
Lando Italio
Bierfarejo Labirratorio www fb
Alkoholenhavo 5,5% volumene
Ekstrakto mankas informo
Temperaturo de servado 10 – 13°
Uzitaj maltoj horodeaj
Uzitaj lupoloj britaj
Uzitaj gistoj mankas informo
Aldonaĵoj bergamoto, pomo
IBU mankas informo

SIMPLYRED

Nomo SIMPLYRED
Stilo irlandstila ruĝa elo (Irish Red Ale)
Lando Italio
Bierfarejo Labirratorio www fb
Alkoholenhavo 5,5% volumene
Ekstrakto mankas informo
Temperaturo de servado 9 – 10°
Uzitaj maltoj horodeaj kaj tritikaj
Uzitaj lupoloj mankas informo
Uzitaj gistoj mankas informo
Aldonaĵoj
IBU mankas informo

Ĉu plaĉas al vi, kiel mi blogas pri bieroj? Aĉetu bieron por mi! :)

Ĉe la plaĝo en Pesaro | American IPA (Canediguerra)

American IPA el bierfarejo Canediguerra (5,50 eŭroj en vendejo) estas la sekva biero trinkita dum la 40-a Internacia Junulara Festivalo en Pesaro. Ŝajnas ke ĉi tiu bierfarejo ne kutimas doni nomojn al siaj bieroj, sed simple nomas ilin laŭ la stiloj. Ĉiuj etikedoj de la bierfarejo havas similan karakteron – ili estas estetikaj kaj minimumismaj, kun kun ne multon diranta tamen bela grafikaĵo.

La biero mem havas pajlan koloron, ĝi estas klara kaj travidebla. Ŝaŭmo unue mezalta rapide reduktiĝis al etera surfaca tavolo kaj tiel restis ĝis fino de gustumado. Aromo estas citrusa, ĉefe oranĝa. En gusto unuan rolon ludas forta, sed ne restanta lupola amareco.

Post Madiba jen ĉi tiu estas la skeva biero tre bongusta kaj tute korekta en sia stilo, tamen iom unudimensia. En Madiba ĉefrolis brulitaj maltoj kaj ĉi tie evidente usonaj lupoloj. Tiel do mi havis okazon trinki bongustan American IPA (eble ili ne donas nomojn, ĉar tian bieron nenio pli bone priskribus ol la bierstilo mem?) en tre agrablaj cirkonstancoj de bela, sunoplena tagmezo sur la plaĝo en Pesaro.

Nomo American IPA
Stilo American IPA
Lando Italio
Bierfarejo Canediguerra www fb
Alkoholenhavo 6,7% volumene
Ekstrakto mankas informo
Temperaturo de servado 10 – 13°
Uzitaj maltoj mankas informo
Uzitaj lupoloj mankas informo
Uzitaj gistoj mankas informo
Aldonaĵoj
IBU mankas informo

Ĉu plaĉas al vi, kiel mi blogas pri bieroj? Aĉetu bieron por mi! :)

Fromaĝo kaj imperial porter dum IJF | Madiba (Lariano)

Alveninte al Pesaro, la urbo kie okazas la 40-a Internacia Junulara Festivalo mi rapide trovis vendejon Grand Cru, kiu havas sufiĉe bonan elekton de metiejaj bieroj. Iom surprize, eble nur kvinono de vendejo estis italaj bieroj kaj cetero estis eksterlandaj. Tio estas kompleta malo de tio, kio estas en Pollando, kie en vendejoj estas ĉefe abundego de polaj bieroj kaj nur iometo da eksterlandaj. Eble estas tiel, ĉar en Italio oni ne aparte aprezas sian propran bierkulturon, sed ĉefe la eksterlandan?

Laŭ la rekomendo de la vendisto mi aĉetis du bierojn. Unu el ili estas Madiba (5,50 eŭroj), imperial porter el bierfarejo Lariano. Mi ne bone komprenas la nomon de la bierstilo, ĉar en Pollando ĉi tiu biero estus kategoriigta supozeble kiel stout. Rigardante la botelon la atenton tuj kaptas ĉarma elefanto. Informoj sur la etikedo ne abundas. Mankas eĉ tiom baza informo kiel komenca ekstrakto, sed eble ĝenerale ĉi tie oni ne kutimas publikigi ĝin, ĉar mi ne trovis ĉi tiun informon sur ajna el bieroj, kiujn mi ĝis nun aĉetis.

Verŝinte en la glason la ŝaŭmo estis bruna kaj etera, sed malaperis rapidege, kiel en kolao, do mi ne sukcesis foti ĝin. La koloro de la biero estas tre malhelbruna. En aromo ne senteblas multo krom brulitaj maltoj. Iom simile estas en gusto – avanas ĝuste brulitaj maltoj kaj venanta de ili milda amareco. Gasenhavo mezaltais, kongrue kun la bierstilo. Ĝenerale la biero estis bongusta kaj korekta, tamen iom unudimensia. Mi trinkis ĝin akompanatan per kelkaj italaj fromaĝoj, kio evidentiĝis esti tre ĉarma kaj bongusta kombino.

Nomo Madiba
Stilo Imperial porter
Lando Italio
Bierfarejo Lariano www fb
Alkoholenhavo 8,0% volumene
Ekstrakto mankas informo
Temperaturo de servado 10 – 13°
Uzitaj maltoj mankas informo
Uzitaj lupoloj mankas informo
Uzitaj gistoj mankas informo
Aldonaĵoj
IBU mankas informo

Ĉu plaĉas al vi, kiel mi blogas pri bieroj? Aĉetu bieron por mi! :)

Bonega itala biero| Verdi Imperial Stout (Del Ducato)

Nun mi estas vojaĝanta al la 40-a Internacia Junulara Festivalo, do finifne mi havas ŝancon riĉigi mian kolekton je italaj metiejaj bieroj. Eble surprize, laŭ kion mi legis, merkato de la itala metieja biero estas sufiĉe forta. Surprize, ĉar ŝajnas tiom nebiera lando. Aliflanke tamen, en kondiĉoj de la reaganta biera monokulturo oni devas multe pli strebi por trinki ion neordinaran, do estas pli granda bezono je metiejaj produktoj.

La bieron Verdi Imperial Stout el Birrificio Del Ducato mi aĉetis en Brescia. Mi eniris drinkejon pri kiu mi sciis, ke ĝi povas havi iun elekton de metiejaj bieroj, kaj demandis la kelnerojn pri tiuj. Ŝajnas, ke mi kreis ioman panikon, ĉar neniu el kelneroj povis kompreni kion mi volas de ili. Ili vokis iun, kiu venis post kelkaj minutoj kaj ŝajnis esti estro de la drinkejo. Li finfine komprenis miajn bezonojn kaj estis prezentita al mi negranda fridujo kun metiejaj bieroj kaj inter ili eĉ kelkaj italaj. Mi elektis ĉi tiun kontraŭ 5 eŭroj, ĉar mi tre ŝatas la stilon. La botelo prezentiĝas tute bone. Kvankam la etikedo eble estas iom tro brilkolora, mi ege satas ĝian formon, do sume tamen estas pluso. Informoj pri la biero ne abundas, sed sufiĉetas. Ĉu ĝi bonos? Tion mi tuj eksciu provante ĝin en gastejo en Verona.

Verŝinte en la glason la biero estas evidente tute nigra kaj netravidebla. Bruna ŝaŭmo, kiu aperis ne estis alta kaj rapide reduktiĝis al ringo ĉirkaŭ la glaso. En aromo avanas fumigitaj maltoj kaj ioma likvoreco, tre agrabla por nazo. Trinkante sendeblas denseco de la biero. Ĝusto ripetas la aromon aldonante ioman ĉokoladecon, sed poste surprize aperas pikanteco. De kio ĝi venas – mi bedaŭrinde ne scias, ĉar en la aldonaĵoj menciitas nur ĝenerala spezie (spicaĵoj). Ĉar amareco de la biero ne estas aparte forta, ĝuste tiu pikanteco estas la fina punkto dum la gustumado. Laŭ mi la biero vere bongustas kaj provindas. Jen tre bona unua konfronto kun italaj metiejaj bieroj. Mi nepre provu plu! :)

Nomo Verdi Imperial Stout
Stilo Imperial Stout
Lando Italio
Bierfarejo Del Ducato www fb
Alkoholenhavo 8,2% volumene
Ekstrakto mankas informo
Temperaturo de servado 12 – 16°
Uzitaj maltoj mankas informo
Uzitaj lupoloj mankas informo
Uzitaj gistoj mankas informo
Aldonaĵoj spiajxoj
IBU mankas informo

Ĉu plaĉas al vi, kiel mi blogas pri bieroj? Aĉetu bieron por mi! :)

Stout kun flokoj de ĉerizo kaj piro tenitaj en viskio | Transfuzja (Hopkins)

Ĉi-foje koncize pri Transfuzja – biero en la stilo Foreign Extra Stout (FES) el bierfarejo Hopkins. La biero estas tute nigra. Bela bruna ĉapo de ŝaŭmo ne restis tre longe, sed lasis maldikan tavolon ĝis fino de la gustumoado. En aromo unue senteblas dolĉa frukteco – eble ĉeriza, sed piran mi ne sentis – sekve iom da amara ĉokolado kaj fine brulita haŭto de nigra pano. En la gusto ne plu estas dolĉe. Ioma acideco rapide lasas spacon al ne ege forta, sed iom restanta kaj iom viskieca amareco venanta evidente de brulitaj maltoj. Jen interesa biero, kiu kostis 10 zlotojn (~2,30€).

Nomo Transfuzja
Stilo Foreign Extra Stout (FES)
Lando Pollando
Bierfarejo Hopkins www fb
Alkoholenhavo 7,2% volumene
Ekstrakto 17,0% peze
Temperaturo de servado 12 – 16°
Uzitaj maltoj pale ale, munkena, avenflokoj, brulita horedo, tritika, ĉokolada hela, caraspecial I
Uzitaj lupoloj challenger, EKG
Uzitaj gistoj S-04
Aldonaĵoj flokoj de ĉerizo kaj piro tenitaj en viskio
IBU 40

Ĉu plaĉas al vi, kiel mi blogas pri bieroj? Aĉetu bieron por mi! :)

Rekte el fermentujo | Sweet Sixteen (Maryensztadt)

De la ekskurso al bierfarejo Maryensztadt mi alportis kelkajn bierojn por provi kaj recenzi. Unu el ili estas milk stout (nomata ankaŭ sweet stout), kiun mi provis ankaŭ en la bierfarejo rekte de fermentujo. Grafika koncepto de la bierfarejo estas tia, ke ĉiu ilia biero estas kvazaŭ iu loko en la urbo kaj sweet sixteen estas glaciaĵoj (ĉar ja estas biero kun laktozo). Ĝia nomo alludas dolĉetecon kaj 16 elcentojn da komenca ekstrakto. Rimarkindas ankaŭ ke la bierfarejo Maryensztadt aparte zorgas pri parigado de bieroj kun manĝoj (ja ili planas havi restoracion en Varsovio) kaj ĉi tiun bieron oni rekomendas kun ĉokolado, glaciaĵoj, bovaĵa gulaŝo, fromaĝoj, forte rostitaj manĝoj kaj fumigitaj ŝinkoj. Kun tiom da informoj eblas jam iom antaŭsupozi pri kia biero temos. Kaj kia ĝi estas?

En aromo senteblas ĉefe grena kafo delikate akompanata de cappuccino kaj amara ĉokolado. En gusto kombinitas milda dolĉeco venanta de laktozo kun milda amareco, tamen ne lupola, sed venanta de brulitaj maltoj. Enestas ankaŭ iometa cideco. La biero estas tre glata kaj kremeca, bele gluiĝanta al la glaso. Ĉi tiu eco venas de aldonitaj avenflokoj. Aspekte estas tre bela – tre malhelbruna, preskaŭ nigra kun helbruna ŝaŭmo. Mi persone tre ŝatas la stilon milk stout kaj ĉi tiu estas vere bona kaj agrabla ekzemplo. Mi forte rekomendas!

Nomo Sweet Sixteen
Stilo Milk Stout
Lando Pollando
Bierfarejo Maryensztadt fb
Alkoholenhavo 6,0% volumene
Ekstrakto 16,0% peze
Temperaturo de servado 8 – 12°
Uzitaj maltoj hordeaj kaj tritikaj
Uzitaj lupoloj mankas informo
Uzitaj gistoj mankas informo
Aldonaĵoj avenflokoj, lakto
IBU mankas informo

Ĉu plaĉas al vi, kiel mi blogas pri bieroj? Aĉetu bieron por mi! :)

Ekskurso: bierfarejo Maryensztadt

Antaŭ kelkaj tagoj mi partoprenis ekskurson organizitan de la Pola Asocio de Hejmaj Bierfaristoj (PSPD) dum kiu ni vizitis du bierfarejojn: konzernan Warka en Warka kaj metiejan Maryensztadt en Zwoleń. Unue mi ŝatus rakonti pri la dua :)

Maryensztadt estas nova bierfarejo, kiu kreiĝis en la lastaj monatoj. La posedantoj planis malfermi ĝin en Varsovio en ĉirkaŭaĵo Mariensztat, sed tio evidentiĝis ne tuj farebla pro burokratiaj kialoj. Por ne atendi unu jaron ili decidis tuj krei la bierfarejon aliloke — en Zwoleń, ĉirkaŭ 100 kilometrojn sude de Varsovio. En la planita loko en Varsovio poste malfermiĝos restoracio apartenanta al la bierfarejo.

La bierfarejon montris al ni Jakub Piesio, ĉefa bierfaristo de Maryensztadt. La koro de la farejo konsistas el dekoktujo kaj filtrujo, kiuj povas prilabori 1100 litojn (11 hl). Sekve la dekoktaĵo fluas al unu el 12 fermentujoj kun kapacito de 20 hektolitroj, kie la biero fermentas kaj maturiĝas. Rekte el tiuj fermentujoj ni havis okazon provi tri bonngustajn bierojn: Sweet Sixteen en la stilo milk stout, pollupolan helan elon — Polish Hop(e) kaj pilsan — Czeska 11. La unuan el ili mi aĉetis ankaŭ enbotele, do poste mi skribos pri ĝi pli detale. Mi aĉetis ankaŭ sekalan Mi to żyto kaj helan belgstilan Belgijska Blondynka, do verŝajne ankaŭ tiuj ricevos miajn recenzojn. Konante tiujn tri jam provitajn, mi tre antaŭĝojas tiujn gustumadojn. Kaj por la fino ankoraŭ kelkaj fotoj de la bierfarejo Maryensztadt en Zwoleń.